παράτιτλο(ν)

τὸ, ΝΜΑ

νεοελλ.

(νομ.) παραπομπή στα σχετικά χωρία τού ίδιου ή άλλου μέρους τής κωδικοποίησης τής ιουστινιάνειας νομοθεσίας

μσν.-αρχ.

1. επεξηγηματική σημείωση, σύντομη εξήγηση μερικών τίτλων ή βιβλίων τών Πανδεκτών

2. (στον πληθ. ως κύριο όν.) Παράτιτλα

συλλογή τών εκκλησιαστικών νόμων που περιέχονται στην ιουστινιάνεια νομοθεσία, συλλογή η οποία είχε συνταχθεί κατά την περίοδο τής βασιλείας τού Ηρακλείου για να διευκολύνει τη χρήση τής σχετικής νομοθεσίας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + τίτλος + κατάλ. -ον].